1998 жылдың 20-мамырында ШҚО, Абай ауданы, Қарауыл ауылында дүниеге келген. Республикалық, халықаралық өнер жарыстарының жеңімпазы.
Республикалық М.Мақатаев оқуларында
1-орын, қазақ тілі мен әдебиеті пәнінің республикалық жарысында 3-орын иеленді. «Ақсұңқар» ақындар мектебінің түлегі.
ТАУ
Қарғыстай қара бұлтпен араласқан,
Төбемнен төңкеріліп барады аспан.
Көк тіреген таулар да көзден алыс,
Қасқаяды төменге қарамастан.
Мен аңсаған шыңдардың бәрі биік,
Қарасам қалатындай қаным ұйып.
Аласарып кеткендей болам мүлде,
Асқарларға басымды тағы да иіп.
Қол созамын анаған, мынаған да,
Аласарып мәңгілік тұра алам ба?!
Биіктік те Тәңірдің үлкен сыйы,
Тегін бере салмайтын сұрағанға.
Жаңғырығы естіліп жартасынан,
Таңның үні шығатын тау-тасынан,
Арман бар ма, шіркін-ай, бір көрінсем,
Ақ қарлы Алатаудың арқасынан!
ТОЛҒАНЫС…
Саған деген сағынышты ұғар кім?
Сезсең, жаным, мен тек мұңға сыңармын.
Сені өзіме жақын жан деп жүргенмен,
Мен сен үшін жай дос қана шығармын.
Жанарымнан жалын тұрса сезіліп,
Сол сезімнің жүректегі сөзін ұқ.
Тыным бермей тентіреткен ойлардан,
Жата алмаймын кейде тіпті көз іліп.
Сол ойлардан қашуға көп құлшынам,
Жасымды да жасырамын ыршыған.
Сондай сәтте тұрып кеткім келеді,
Түн ішінде қаумалаған ұйқыдан.
Ұйқы қашса, түс те қашар белгілі,
Аққан жаспен жуылады көз мұңы.
Мен білемін маған жетпей жүргендей,
Мамыр, Баян, Еңліктердің ерлігі…
СЕЗІММЕН ТІЛДЕСУ
Таланттыға қай кезде де тар әлем,
Солар болар сондықтан да жаралы ең.
Қарасазға қауырсынын тастапты,
Қарауылдан қанат қаққан қара өлең.
Қанат қаққан қара өлеңнің пірі Абай,
Қарауылдан шыққан ұлы ұядай.
Бабам жазған қара өлеңді түрлентіп,
Мұзтауынан Мұқаң ұшты қиялай.
Бірі – ақыл, бірі – сезім төгілген,
Ғұмыр осы ой, сезіммен өрілген.
Екеуі де аттаныпты ертерек,
Шынайылық таппаған -ау өмірден.
Сезімменен мәңгі жасар ой-дәуір,
Тарататын бойға қуат, ойға нұр.
Сөйлеп жатар мәңгіліктің тілінде,
Қарасазын қара өлең ғып қойған ұл.
Серік еткен қызың едім қаламды,
Өлең берер өмірдегі бағамды.
Қарауылды бір көруді аңсаған,
Қарасазға іздеп келдім бабамды.
Анасы бір, шын ақындар дос анық,
Қара өлеңнен жеттім, баба, от алып.
Тура бастап тұғырымнан тайдырмай,
Иығымда тұрған сынды қос алып!!!
ТҮС
Жанарыңа жасырынған талай мұң,
Бәз баяғы қалпың қайда, арайлым?
Бұл өмірде мен бақытсыз болсам да,
Сен бақытты болса екен деп қалаймын.
Бір көз ілсем, түс көремін жүздеген,
Сол түстерден сені қатты іздегем.
Мен ауылда сол баяғы жердемін,
Ал сен болсаң, қыдырасың күймемен.
Күйме ішінде менен басқа бір жан бар,
Мұндай сәтті қандай адам қызғанар.
Шын бақытты таппайды екен ешқашан,
О бастан-ақ бақытсыз боп туғандар.
Міне, бітті.Көрдік мұңның ақырын,
Осы сөзге жетпей жүрген батылым.
Өміріме із тастадың өшпестей,
Өңімде емес түсте жүрген ғашығым…
