Негізгі > Поэзия

Арқаттағы біздің үй…

Ауыл. Түнді жамылып ап, Түгел тылсым көшке еретін. … Біздің үйдің шамы бірақ, Бәрінен де кеш сөнетін.   Ай көңілге нұрын сеуіп, Қиял құштық үйге сыймай. Кеш батса да жүруші едік, Кешіп бастан күйді осындай.   Тұла бойдан текті аңқытып, – Болармысың мұнша қырсық, Әкеңе айтам! – деп қорқытып, Жүреді Анам жұмсақ ұрсып.   Анам – момын, Әкем – қатал, Бір біріне жақын, серік. Кілең ұлдар қатар-қатар, Кілем

Толық оқу...

ӘН АҚБЕРЕНІ

 Бұлбұл   Жер әсемі Жетісу – туған жерім, Сайрандаған сауықшыл думан елім                                            Халық әні   Қазағымның бақ қонған маңдайына, Ұя салған бұлбұл құс таңдайына. Қасиетті жерімнің шыбығы мен әр ағашы татиды бал қайыңға.   Жері – дархан қазақтың, кенен елі, Көшін бастар көреген, кемел ері. Ұрпақ  ұстар – салт-дәстүр, өнегені, Уық ұстар – шаңырақ, керегені.   Болашағын бесікке құндақтаған, Қасиетін ешкімге былғатпаған. Қазағымның жеріне кие қонған, Жер жәннаты

Толық оқу...

“Ақсұңқарға” қалмас ешкім сұқтанбай…

Ау, ағайын, «Ақсұңқар»-ға 20-жыл!   Атағыңды, даңқыңды ары апар, Олар маған қара сумен пара-пар. Қандай атақ алды екен білмеймін Жидебайда кешегі өткен қара шал. Ақынның өлеңдеріне терең бойлаған сайын  жақын тани түсесің. Жан сарайындағы адамға тән сезімнің бәрінен биік лирикалық күй, тәтті мұң, өмірдің күйінішіне бас имеу тәрізді поэ­тикалық рух білінеді. Поэзия әлемінде өзіндік өрнек салып, өнер

Толық оқу...

…Көкжалдары аз емес–ау Қазақтың, Арыстанның орны бөлек бірақта!

МҰСТАФА ӨЗТҮРІК ДҮНИЕДЕН ӨТКЕНДЕ (Реквием) Найзағайдай тіліп өткен түнекті, Сұм хабардан Бүкіл Әлем дір етті. «Енді бізге Мұстафа жоқ…» деген ой, Жаншып өтті жүректі. Жаңылысып уілінен жай күнгі, Жел жылап тұр Ұққандай бұл қайғымды. Тағы да бір Арысынан қайран ел Абайсызда айрылды… Бір ырғақпен тұрғанымен зырғып күн, Тартқызары таусылған ба тірліктің!.. Бүгін соған көзі жетіп тағы да, Көкірегі қарс айрылған мұңлықпын… — Бейнең — көзде,

Толық оқу...

ӘЛЕМДІ АЯЗ, ӘДІЛБЕКТІ ӨЛЕҢ ҚЫСЫП ТҰР

Әсілі, кімді болмасын әсіре мақтаудан аулақпыз. Ал, көз көріп, көңілге ұялаған жайттарды өзгемен бөлісу кімге болмасын тән қасиет. Қабырғалы қаламгер Әділбек Ыбырайымұлының тұрақты оқырманы ретінде тұшынған сәттерді ішімізге іркіп қалғымыз келмей отыр. Поэзиясы мен Прозасын ұнатып оқитындықтан ғана емес, оның бойындағы мынау жарық дүниенің тылсымына бойлай білуге деген ұмтылысын аңғарғандықтан.

Толық оқу...

Сансыз оттар қара түнді тілімдеп…

«Жалғыздық көрмесін деп тағдыр мені, Өлең деген бір қызға үйлендірген» дейді Жұмекен ақын. Міне, сол сияқты өлең әлемінде өз сүрлеуін тауып, поэзия аспанына пәкизат сезімі мен сағыныш-ғұмыры арқылы қанат қағып, мәңгілікке сүңгіп кеткен марғасқа ақындардың бірі – Ақылбек Манабаев. Жұмбаққа толы ғалам - қолына қалам ұстатып, жастайынан тәтті қиялдың торына қамады.

Толық оқу...

Мен “ҮН” үшін қуандым…(видео)

Хаттары арқылы оқырманға етене жақын болып кеткен – Мейірханның жүрегі сыр беріпті. Қазіргі уақытта ол ауруханада жатыр. Әрине, біздікі - алаңдаушылық, оның тағдыр сынына төтеп беретін қажырлы жан екенін білеміз. Мейірханның “ЖҮРЕК КӨЗІМЕН” көрген өмірі бізді тәнті етті. Себебі, "тағдыры ерекше жан" адам пендесіне "жат көзімен" қарамайды. Қайта адам үнін жанына

Толық оқу...

Жазба ақындарға “Жүрсін” керек пе?

«Шабыт» фестиваліне қатысқан ақындар «Әдебиет порталына» барып, көкейлеріндегі көп ойларын тоғытқан екен. Жастардың дөңгелек үстел барысында білдірген пікірлерін аталмыш портал "Жаңа көзқарас. Батыл ойлар" тақырыбымен оқырмандарына ұсыныпты. Поэзия көкжиегіне көп ақындардың көңілі толмай ма деген ойға қалдық... Шынымен де жазба ақындарға бір "Жүрсін" керек пе? Қайсар Қауымбек: Көпір бұзылып кеткен секілді,

Толық оқу...

Ә.Ыбырайымұлы: МЕН ҒАРЫШТА САМҒАҒАН САМҰРЫҚПЫН

Әділбек Ыбырайымұлының «Бурабайдағы күз» тақырыбындағы топтамаларына қарап, бір ғана Бурабай күзін осыншалық жырлаған ақын барма екен деп ойланып қалдық. Әділбектің тұрақты оқырмандары оны әдебиет саласындағы әмбебап қаламгер ретінде таныса керек. Соңғы оншақты жылда прозаны өндіре жазып жүргеніне қарап (3 роман мен көптеген повест, хикаят, әңгімелер жазып тастады), поэзиядан қолүзіп қалған

Толық оқу...

Жасұлан МАҚАЕВ: Ақ бұлттар – аспанның қожасы

Құдірет сезгем анамнан (Анамның рухына) Арманым неткен аппақ ең, Ақ ұлпа нұрдан жаралған. Кішкентай бала шақта мен, Құдірет сезгем анамнан. Кеудесі күйіп, өрт болып, Бесігін тербеп салды әнін. Ұйқысын түнгі төрт бөліп, Иіткен түнде омырауын. Табанына сап жұмағын, Тәңір де бермес бекерден. Өнердің зәм-зәм бұлағын, Өзіңнен емген екем мен. Анасын сүймес, бірақ, кім? Арманшыл болды арттағы ұл. Табанындағы жұмақтың, Тек төрін берсін һақ тәңір. Оңаша қалам кеш ауа, Ойларым

Толық оқу...