ақпараттық-танымдық порталы
Естелік жазбалар Әбіш – бүткіл саналы ғұмырды бірге өткерген, жастық шақтағы ежеттес дос, қаламгерлік ғұмырдағы қанаттас Әбіш Кекілбайұлының фәниден бақиға озғанын мен үш күннен соң естідім. Жер-әлемнің арғы беті – субтропикалық Флорида, Майиамиде теңізге шомылып, дем алып жатыр едім. Дем алып емес, тыныс тауып, ес жиып. Осыдан оншақты күн бұрын, Шыңғыс
Толық оқу...
Аялдамада көлік тосып тұрған әйелдің жүзі жабырқау көрінді. Қоңыр күзде киген пальтосы да қоп-қоңыр. Маңдайына түскен қатпар-қатпар әжімін, мұң торлаған жүзін көріп, көңілін аулағым келіп кетті. Қасына жақын барып бетіне қарап, сәл-пәл кідірдім. Ол да қоңыр көзі жыпылықтап жүзін маған бұрды. -Қандай әдемісіз! -дедім салған жерден, даусымды барынша жұмсартып. Ол пальтосының жағасынан
Толық оқу...
(Қабырғалы қаламгер Әділбек Ыбырайымұлының «Бейсауат кісі» әңгімесін оқыған соң өрбіген ойлар) Жазушылар өміріндегі қоғамдық-әлеуметтік өзгерісті О. Голдсмиттен асырып айтқан ешкім болған жоқ: «Біздің дәуірімізде жазушы бәрінен бас тарта алады. Тіпті, ханзадамен де терезесі тең сөйлесе алады. Бұлай істеуге олардың ақыл-парасаты кепілдік беріп отыр» [Голдсмит О. Гражданин мира... Изд. Наука, М. 1974.]. Өмір
Толық оқу...
Бес, алты жастардағы кезім бе екен. Апам қораның ана шетіндегі үйлерге жұмсайды. «Сол үйге барып кел, алып кел, беріп кел...» - деген сықылды ұсақ-түйек бірдемелерді сылтау етіп үнемі бір іс тапсырады. Мен іркілмеймін. Үйден шығып бір азғана жерге барып тоқтай қалам да қайта айланып: - Апа-а-ау – деймін. - Ә-ә-әу – дейді
Толық оқу...
